• Informacja

        •  

          Szanowni Rodzice

          Obecna sytuacja to nieprzewidywalne zdarzenie losowe i musimy się do niego przystosować
          (zaadaptować). Proces adaptacji zużywa bardzo dużo energii, dlatego należy dbać o sen, wypoczynek, zdrowe posiłki, ruch. Bardzo często pojawiającą się emocją jest złość- nie możemy robić tego
          co chcemy, albo musimy robić to czego nie chcemy. Dotyczy to zarówno dorosłych jak i dzieci.

           

          Jak zadbać o spokój u dzieci w czasie kwarantanny?

           

          Materiały przygotowane na podstawie rozmowy online Emilii Dąbrowskiej (Szkoła Spokoju) i Anity Janeczek- Romanowskiej (Być bliżej).

          Zanim pomożemy dzieciom radzić sobie z emocjami, musimy wyregulować nasze emocje.

          • Wszyscy próbujemy zachować normalność w tej nienormalności. Zachwiało się nasze poczucie bezpieczeństwa, możemy odczuwać lęk.
          • Istnieje presja, że musimy nadgonić lub nadrobić różne rzeczy, ale nie mamy do tego głowy. Dzieci najbardziej chcą naszej autentyczności- jeśli zadbamy o swój spokój i odpoczynek, to pomożemy tym również dzieciom.
          • Zanim przyzwyczaimy się do obecnej sytuacji, nasze ciało, emocje, myśli są w tak zwanej fazie przetrwania i czasami to czego najbardziej potrzebujemy to więcej odpoczynku (posiedzenia na kanapie i pooglądanie filmów, bajek).
          • Jeśli pomaga Państwu drukowanie nowych zadań, pieczenie ciastek, przebieranie się i śpiewanie piosenek, to jak najbardziej proszę to robić, jednak gdy czują się Państwo zmęczeni i nie mają nowych pomysłów to można odpuścić. Najważniejsza jest obecność, uśmiech, przytulenie, wspólny posiłek.
          • Robimy to co umiemy najlepiej z tym do czego mamy dostęp.
          • Warto  pamiętać, że strach i lęk jest potrzebną emocją, ostrzega nas przed niebezpieczeństwem i pomaga nam zachować czujność (np. przestrzeganie higieny, pozostanie w domu).

           

          Jak pomóc dzieciom:

          Do 3-4 roku życia:

          • Nie bardzo pomaga dzieciom mówienie, w tym wieku dzieci nie potrafią jeszcze kontrolować emocji  na zasadzie on-off (włączyć, wyłączyć);
          • Bardzo często się nakręcają, przejmują nasze emocje;
          • W tym wieku dzieci wyrażają i regulują emocje przez ciało, układ nerwowy reguluje się i uspakaja przez kontakt twarzą w twarz, spojrzenie uśmiech. Emocje uwalniane są przez ciało- pomocne tu będą wszelkiego rodzaju przytulanie, siłownie.

          4-7 rok życia:

          • Pomocne będą różne bajki, historyjki, książeczki o lęku, jak ten lęk wygląda dla nich
          • Dzieci muszą wiedzieć, że nie są dziwne, że się boją- możemy się podzielić tym, czego my baliśmy się w dzieciństwie;
          • Dalej pomaga uwalnianie emocji przez ciało;
          • U 6 latków rozwojowo pojawia się również lęk przed śmiercią i chorobą;

           

          Nie ma jednej metody, która nagle zadziała, trzeba dać przestrzeń, żeby te emocje się pojawiły.

          Dzieci muszą wiedzieć, że przeżywane przez nich emocje, nie zerwą relacji z nami, że będziemy z nimi.

          Nie pomaga zagadywanie emocji i działanie z poziomu logiki.

           

          Jak zorganizować życie rodzinne:

           

          • Trudno wskazać jedne skuteczne metody organizacji, które będą pasować wszystkim- każda z rodzin różni się pod względem ilości domowników, wieku dzieci, wielkości mieszkania, ilości pokoi, pracy rodziców ( zdalna, zmianowa).
          • Codzienny, stały rytm, daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa- więc jeśli tylko  w rodzinie plany się sprawdzają, to warto planować dzień, trzymać się harmonogramu;
          • Jeśli ze względu np. na zmianowość pracy rodzica ścisły plan i harmonogram nie zawsze pomaga, a próba ścisłego jego przestrzegania może powodować napięcia, lepiej pozostać przy bieżącym planowaniu konkretnego dnia. Warto wtedy schematycznie narysować co się będzie działo w ciągu dnia. Dzieci nie funkcjonują wg zegarka, mają inne poczucie czasu.
          • Ważne żeby pilnować w miarę możliwości godzin posiłków i spania;
          • W sytuacji gdy pracujemy zdalnie a dziecko wymaga naszej uwagi, można na karteczce na rysować umówiony znak (serce, uśmiech, słońce) i gdy dziecko obok nas przechodzi pokazać mu, że nawet jak jesteśmy zajęci pracą o nim myślimy;
          • Można przenieść pewne rytuały z przedszkola i wpleść je w życie rodzinne;
          • Z powodu pracy nie mogą się Państwo zajmować cały czas dziećmi- nie bójmy się znudzenia
            u dzieci, nuda wyzwala kreatywność, umiejętność swobodnej zabawy.
          • Wieczorem, przed snem warto porozmawiać co w dzisiejszym dniu nam się podobało (dzieci potrafią nas zaskoczyć swoimi pomysłami);

           

           

           

          Oddzielenie od dziadków:

          • Nie obiecujmy dzieciom rzeczy, że których nie będziemy w stanie spełnić;
          • Nie bójmy się mówić nie wiem.  Warto dodawać wtedy, że robimy teraz wszystko, żeby było dobrze, wierzymy w to, że będzie dobrze;
          • Można powiedzieć-nie wiem kiedy się zobaczymy, ale może to co robimy sprawi, że dziadkowie będą bezpieczni;
          • Skupiajmy się na teraźniejszości;

           

          Wskazówki do zachowania higieny cyfrowej:

          • Jeśli dziecko obecnie ogładą więcej bajek, częściej korzysta z tabletu, warto pilnować, żeby nigdy nie było to dużo czasu bez przerwy;
          • Telewizor nie powinien być włączony w tle- dziecko nie zawsze rozumie o czym się mówi, ale odbiera nerwowy ton komunikatów i relacji dziennikarski;

           

          Poniżej zamieszczam linki, gdzie można szukać dodatkowego wsparcia psychologicznego, https://www.psychologowie-dla-spoleczenstwa.pl/
          https://forumprzeciwdepresji.pl/wazne-telefony-antydepresyjne

           

          Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia ,     pedagog przedszkolny

          Joanna Manowska-Painta

          W razie jakichkolwiek pytań proszę o kontakt na adres mailowy:

          pedagodp12@gmail.com

           

          Wiadomosc_do_rodzicow_przedszkole..docx